On the road day seven.

Gister avond (dus nu) op een plek op the Island of Sky waar geen bereik is. Dus van daar pas een update in de ochtend zodra er weer bereikbaarheid is op t 3-4G netwerk. Zo wat een nacht weer, niet van wegen harde wind, woeste zee of regen… Maar van de fish and chips helaas. Details in t verhaal hier over laat ik achterwegen… en nee t waren niet de pints. Die waren op 2 vingers te tellen. Maar goed een beroerde nacht zullen we maar zeggen. Uit Lochcarron zijn we na een goed ontbijtje en een goede douche vertrokken naar “the Island of Sky”. Iets waar we beiden deze trip ook heen wilden van wegen alle verhalen van mensen en op internet. Hier aangekomen snappen we veel. Het is een mega toeristisch gedoe hier tourbussen die mensen in 1 dag t eiland over scheuren en klaar. Niet het geen waar wij op zoek naar zijn maar goed we kunnen er op sommige plekken niet om heen blijkbaar. Vandaag begonnen bij Talasker de whisky Distillery van het eiland. Tour gedaan en een proef cursus gehad. Leuke tour gehad van Chris. Prachtig nieuw ontvangst centrum wat net 2 maanden open was. Nou mooi dat treffen wij weer! Een prachtige whisky daar gekocht eentje die mee gaat weer naar plekken waar Remco

en ik samen zijn dat kan zijn op één volgde vakantie een feestdag zoals kerst etc etc. 

Daarna zijn we naar Fairy Pools gereden. Een lange baan van watervallen. Echt prachtig om te zien maar hier kon je dus over de koppen lopen. Erg druk hier we hebben een best stuk gelopen en veel gezien maar halverwege dachten de gebroeders Koster, weg hier op naar rust en zoeken naar een slaap plek. We zijn wat wegen afgereden om te zoeken waar we nu staan. Op een weg die met een splitsing beide wegen doodlopend was reden we. Eerst maar de rechter proberen. Daar kwamen we op een bepaald moment een bewoner tegen en die hebben we gevraagd of hij een geschikte kampeerplek wist. “Ja hoor, rij maar verder aan het einde van de weg is een paadje dat leid naar de zee en daar kan je wel staan. Wij er heen, prachtig plekje alleen vol op de (ook hier aanwezige) harde wind. Dus nee werd hem ook even niet. Aan de over kant zagen we een stuk bos. Daar is meer beschutting… dus weg terug en nu op de splitsing naar links het andere doodlopende paadje in. Daar reden we een stuk het bos in, een stuk bos met verschillende wandelpaden van een of ander natuur vereniging of zo. Prima spot gevonden om de nacht door te brengen. Alles uitgestald en begonnen met eten maken. Komt er op eens een man aan lopen met een hond. “Hallo heren, hier mag niet gekampeerd worden”

Nou ja jammer zeg dan als u t goed vind eten we en gaan we dan weg. We zijn bijna klaar met de maaltijd koken dus als dat nog kan zou dat fijn zijn. Ja dat was prima. Ja de weg is privé eigendom

dus je mag hier niet staan. Jullie zullen vast goede kampeerders zijn en het zijn de slechte dient voor jullie soort weer moeilijk maken. Dus de eigenaar wil geen wildkampeerders hier hebben.  We hebben na dit we nog 3 kwartier met hem staan kletsen over van alles en tussen het kletsen door na 30 min. zei die “ jullie zijn goede jongens, jullie mogen van mij hier overnachten”. Nou dat was super van hem. Hoefden we niet weg en dat was fijn. Mocht er vanavond toch nog een ranger komen die jullie een boete wil geven. Dan zeg je maar dat je aan mij toestemming hebt gevraagd en ik je het heb gegeven. 

Dus ja nu op een heel speciaal plekje overnachting.  Tot morgen maar weer dan alweer zondag.